Piękna poezja Baczyńskiego w przejmującym wykonaniu Meli Koteluk i Czesława Mozila. Aż czuć ciarki na plecach.
Tak sobie tańczyłam dzisiaj…
Ile radości i ekspresji! I nieprzejmowania się wyznaczonymi ramkami.
Każdy z nas ma w sobie unikalny potencjał, który chce zostać wyrażony. Niekoniecznie na scenie. Ale na pewno w tym życiu. Nawet jeśli niektórzy określą to jako dziwne i niestosowne. Warto odważyć się być sobą.