A tymczasem na wsi bociany, siano i polne kwiaty. Pięknie tam… Wreszcie mogłam zdjąć buty i chodzić boso, tak jak biegałam jako dziecko w wakacje, po tych samych łąkach i drogach. I tu nadal spokój, śpiew ptaków, czyste powietrze, szerokie przestrzenie, soczysta zieleń, zapach skoszonej trawy, ciepła ziemia… Czasami w mieście bardzo mi tego brakuje.
Morze …
Morze ma w sobie jakiś bezkres. I to, że znika gdzieś horyzont a niebo jest szersze niż gdziekolwiek indziej. I fale, które przychodzą znikąd i rozbijają się o brzeg.
I woda, która zmywa z nas całe znużenie, zmęczenie miastem i światem. Nagle wchodząc w zasoloną, czystą i zimną wodę morską doświadczam jak znowu staję się jednym z naturą. Rozpuszczają się wszelkie myśli, a bezkres morza wycisza wszystko co było jeszcze przed chwilą niespokojne.
Czuję zanurzenie w zupełnie nowej przestrzeni, czymś potężnym, co od wieków jest i oddycha przypływami i odpływami. Żyje naturalnym, odwiecznym rytmem. Poza czasem, poza strukturami tego świata. Poza wszystkim co znane.
What a wonderful world
Kosmos
Po prostu Kosmos. Podróż przez galaktyki. Koniecznie muszę to obejrzeć na dużym ekranie nocą.
Oto Ziemia …
Piękno i potęga naszej Ziemi zawsze mnie urzeka. Jest zadziwiajaca w swojej różnorodności i zachwyca bogactwem barw i kształtów. Jak wspaniałym artystą jest Twórca Ziemi…