Gdy patrzę na świat, to jestem przekonana, że najbardziej brakuje w nim Miłości. Nawet jeśli ludzie uważają, że największym problemem są wojny, głód, ubóstwo – to tak naprawdę przyczyną tego jest to, że ludzie zapomnieli jak kochać bliźniego. I obce jest im poświęcenie, wybaczenie, wdzięczność, bezinteresowne dzielenie się, współczucie, szczerość, łagodność.
Świat wygląda tak jak wygląda, ponieważ godzimy się na przemoc, bylejakość, wrogość, nienawiść, chciwość, wykorzystywanie i pogardzanie słabszymi, złe myśli i słowa o innych ludziach – godzimy się na to w nas i wokół nas. Bo świat zaczyna się zmieniać od nas samych, od naszych wyborów, od wymagania od siebie. Świat stanie się lepszy, gdy my staniemy się lepsi. Miłość jest po prostu najdoskonalszą drogą. Gdy coś robimy z bezinteresowną miłością dla innych, to jest to najpiękniejsze co możemy im dać.
Marzę o świecie, w którym ludzie otworzą swoje serca nie tylko dla najbliższej rodziny, ale na każdego człowieka, którego spotkają w swoim życiu. Czy nie byłby to piękny świat bez wyrachowania i liczenia „co z tego będziemy mieli”? Tak naprawdę to Miłość sama w sobie jest ogromną wartością, która przemienia wszystko czego się dotknie.