Najgorsza jest w tym wszystkim panika. To że ludzie przestają myśleć logicznie, a zaczynają żyć lękiem o przetrwanie. Zamykają się w sobie, zamykają się na innych, myślą tylko o swoim przetrwaniu. Już sama energia takiego lęku o życie sprawia, że opuszczają człowieka siły życiowe i staje się też bardziej podatny na stres i wszelkie choroby. A umysł popada w obsesję szukania wciąż nowych informacji o tym czego się boi, karmi się tym wszystkim co go straszy i lubi straszyć innych.
A przecież można to wszystko robić w spokoju; zadbać o to co jest potrzebne, ale też wykorzystać ten czas do zrobienia czegoś na co wcześniej brakowało nam czasu. Można zdecydować, że czas ten spędzimy kreatywnie, zamiast całymi dniami śledzić kolejne wiadomości w necie i tv, i karmić się lękiem, nakręcać swój stres i poczucie zagrożenia. Bo to zależy od naszej decyzji czy ulegniemy panice, czy zachowamy spokój i równowagę.