Po raz kolejny, a jednak nowy odkryłam, że powodem dla którego żyję, dla którego wszystko ma sens i warto żyć jest MIŁOŚĆ.
Nie chodzi o tą romantyczną, skupioną tylko na jednej ukochanej osobie, ale o tą szeroką, która otwartym sercem przytula każdego i przemienia każdą sytuację w jakiej się znajdzie. To tak jak dobro, które samą swoją obecnością wpływa na zło i czyni świat lepszym.
Miłość kocha i nie oczekuje wdzięczności, ani niczego w zamian. Daje i nie zna wyrachowania ani lęku, że czegoś zabraknie. Ona w ogóle nie zna lęku. Prawdziwa Miłość nie boi się odrzucenia czy upokorzenia. Jej naturą jest kochać pomimo wszystko. Więc kocha… Jest w tym ogromna siła.